ΤΕΛΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΛΙΝΤ ΚΑΙ ΑΡΙΑΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Edith Sharpin — σοπράνο, Cole Knutson — συνοδός πιανίστας:

Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791):

An Chloe (Για την Χλόη), K.524 (1787)

Der Zauberer (Ο μάγος), K.472 (1785)

Hugo Wolf (1860–1903):

Nixe Binsefuß, από τα Goethe-Lieder (1888)

Verschwiegene Liebe, από τα Mörike-Lieder (1888–1890)

André Messager (1853–1929): J’ai deux amants (Έχω δύο εραστές), από το Coups de roulis (1923)

Maurice Ravel (1875–1937): Vocalise-étude en forme de habanera, M.51 (1907)

Fernando Obradors (1897–1945): Κλασικές ισπανικές καντσόνες (1921)

• La mi sola, Laureola (Η μοναδική μου, Λαουρεόλα)
• Del cabello más sutil (Από την πιο λεπτή τρίχα)
• Chiquitita la novia (Η μικρούλα νύφη)

Sara Wiljaars — σοπράνο, Cole Knutson — συνοδός πιανίστας:

Franz Schubert (1797–1828):

An die Laute (Στο λαούτο), D.905 (1827)

Minnelied (Τραγούδι της αγάπης) — “Holder klingt der Vogelsang” (Πιο γλυκά αντηχεί το κελάηδημα των πουλιών), D.429 (1816)

Clara Schumann (1819–1896): Lorelei (1843)

Robert Schumann (1810–1856): Röselein, Röselein! (Ροζούλα, ροζούλα!), Op.89 No. 6 (1850)

Samuel Barber (1910–1981):

A Green Lowland of Pianos (Μια πράσινη πεδιάδα με πιάνα), Op.45 No. 2 (1972)

Nocturne, Op.13 No. 4 (1941)

Francis Poulenc (1899–1963): Δύο ποιήματα του Louis Aragon, FP 122 (1943)

I. C

II. Fêtes galantes (Γαλήνιες γιορτές)

Isabella Hulbert — σοπράνο, Cole Knutson — συνοδός πιανίστας:

Henry Purcell (1659–1695): Sweeter than Roses (Γλυκύτερο από τα ρόδα), από το Pausanias, the Betrayer of His Country (Παρθένιος, ο προδότης της πατρίδας του), Z. 585 (1695)

Margaret Bonds (1913–1972): Young Love in Spring (Νεανικός έρωτας την άνοιξη), από τα Songs of the Seasons (Τραγούδια των εποχών) (1955)

Claude Debussy (1862–1918): Silence ineffable (Απερίγραπτη σιωπή)

Olivier Messiaen (1908–1992): L’amour de Piroutcha (Ο έρωτας της Πιρούτσα), από το Harawi (1945)

Richard Strauss (1864–1949):

Gefunden (Βρέθηκε), Op.56 No. 1 (c. 1898)

Das Rosenband (Η κορδέλα από ρόδα), Op.36 No. 1 (c. 1886)

Aaron Copland (1900–1990): Sleep is supposed to be (Ο ύπνος υποτίθεται πως είναι), από τα Δώδεκα ποιήματα της Emily Dickinson (1950)

Jonathan Dove (*1959): It’s My Wedding Day (Είναι η μέρα του γάμου μου), από Το Μαγεμένο Γουρούνι (1996–1997)

Η μεσόφωνος Ema Nikolovska ξεκίνησε το μουσικό της ταξίδι ως βιολονίστα και είναι με μια αίσθηση έμφυτης μουσικότητας ο τρόπος με τον οποίο ενσαρκώνει «με αυτοπεποίθηση και αντίκτυπο» (Opera Today) χαρακτήρες μουσικούς και οπερατικούς. Είναι απόφοιτος του Διεθνούς Στούντιο Όπερας της Deutsche Staatsoper του Βερολίνου, όπου το 2023 έκανε το ντεμπούτο της ως Οκτάβιαν στο «Der Rosenkavalier». Τη σεζόν 2023/24, η Ema έκανε επίσης το ντεμπούτο της στην Canadian Opera Company στο ρόλο της Αλεπούς στο «The Cunning Little Vixen» του Janáček και το ντεμπούτο της στο Linbury Theatre της Βασιλικής Όπερας τραγουδώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Picture a Day Like This» του George Benjamin. Πρόσφατα έκανε επίσης το ντεμπούτο της στην Ιαπωνία τραγουδώντας άριες του Μότσαρτ με τη Συμφωνική Ορχήστρα NHK και τον Petr Popelka. Η Ema, ήδη διάσημη ρεσιταλίστρια, συνεργάστηκε τις τελευταίες σεζόν με τους Martha Argerich, Sir András Schiff, Charles Richard-Hamelin και Sean Shibe.

Ο Καναδός πιανίστας Cole Knutson, καταξιωμένος για τη «μαεστρία του στην τέχνη του παιξίματος με ελαφρότητα και φινέτσα, την ευαισθησία του και την έντασή του», έχει εμφανιστεί σε κορυφαίους συναυλιακούς χώρους όπως το Carnegie Hall, το Pierre Boulez Saal, το Berlin Konzerthaus, το Salle Bourgie και το Salle Cortot. Πρόσφατα, μαζί με τον συνεργάτη του, Jeeyoung Lim, απέσπασαν το Πρώτο Βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής Δωματίου της Λυών 2025. Οι διακρίσεις του περιλαμβάνουν μια πλήρη υποτροφία για το Guildhall School of Music & Drama και υποστήριξη από το Sylva Gelber Music Foundation, το Métis Nation Saskatchewan, το Gabriel Dumont Institute, το SK Arts, το Guildhall Trust και το Art Song Foundation of Canada. Η επιτυχημένη καριέρα του έχει καθοριστεί από residencies στο Musée d’Orsay και συμμετοχή στο SongStudio στο Carnegie Hall, στο Académie Royaumont και στο Liedakademie Heidelberger Frühling. Στις σημαντικές καλλιτεχνικές επιρροές του περιλαμβάνονται οι Julius Drake, Eugene Asti, Wolfram Rieger, Graham Johnson, Rudolf Piernay, Thomas Hampson και Renée Fleming. coleknutson.com